Grafika Automateusz

Automateusz według Daniela Mroza. Ilustracja do opowiadania “Przyjaciel Automateusza” z Bajek robotów Stanisława Lema. Automateusz kupuje elektronicznego doradcę, imieniem Wuch, który jest wielkości ziarnka grochu. Kiedy spotyka ich morska katastrofa i lądują na bezludnej wyspie, Wuch radzi swojemu właścicielowi popełnić samobójstwo.

– Zwariowałeś chyba! – wrzasnął, zrywając się z miejsca, Automateusz. – Mam się utopić? Nakłaniasz mnie do samobójstwa? A to mi dopiero życzliwa rada! I ty mienisz się moim przyjacielem?!

– Ależ tak! – odparł Wuch. – Wcale nie zwariowałem, gdyż nie leży to w moich możliwościach. Ja nigdy nie tracę umysłowej równowagi. Tym przykrzej byłoby mi towarzyszyć tobie, mój kochany, kiedy byś ujrzał się jej pozbawionym i powoli ginął w promieniach tego palącego słońca. Zapewniam cię, że dokładnie przeanalizowałem całą sytuację i po kolei wykluczyłem wszelkie szanse ratunku. Nie sporządzisz łodzi czy tratwy, bo nie masz po temu materiałów; nie wyratuje cię stąd, jak się już rzekło, żaden statek; nad wyspą nie przelatują nawet samoloty, z kolei sam też nie zdołasz zbudować maszyny latającej. Mógłbyś, oczywiście, wybrać powolne konanie zamiast śmierci szybkiej i lekkiej, ale jako twój najbliższy przyjaciel gorąco odradzam ci tak nierozsądną decyzję.