Książki

promocja na wszystko standard

Zobacz: 10 najlepszych książek Lema

Stanisław Lem

Pisarz, filozof, futurolog – powszechnie uważany za najwybitniejszego twórcę literatury science fiction dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. W stolicy Galicji przyszedł na świat 12 września 1921 w rodzinie znanego miejscowego lekarza, w tym mieście ukończył gimnazjum męskie im. Karola Szajnochy, a po maturze chciał wstąpić na lwowską Politechnikę. Nie dopuściły do tego sowieckie władze miasta, jednak udało się Stanisławowi Lemowi rozpocząć studia medyczne, przerwane wkrótce przez okupację niemiecką. Rodzina przetrwała wojnę we Lwowie i dopiero w 1945 roku – zagrożona koniecznością przyjęcia paszportu ZSRR – zdecydowała się na przeprowadzkę do Krakowa. Tutaj Stanisław Lem podjął studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, ale po uzyskaniu absolutorium nie przystąpił do końcowych egzaminów, aby uniknąć – obowiązkowego dla absolwentów medycyny – wcielenia do armii.Pierwsze próby literackie Lema miały miejsce jeszcze we Lwowie, ale dopiero jako student w Krakowie zaczął swoje utwory publikować. W czasopismach, m.in. w „Tygodniku Powszechnym” ukazywały się jego wiersze i opowiadania, a w 1946 roku „Nowy świat przygód” drukował w odcinkach „Człowieka z Marsa” – pierwszą fantastyczno-naukową powieść pisarza. Rozgłos przynieśli mu opublikowani w 1951 roku „Astronauci”. Od tego momentu rozpoczęła się wielka, najpierw tylko lokalna, rychło także światowa pisarska kariera autora „Cyberiady”.

Twórczość Stanisława Lema

Na niezwykłe bogactwo motywów i form literackich, nadzwyczaj szerokie spectrum zainteresowań, bogaty arsenał środków literackich i dojrzały warsztat intelektualny i filozoficzny Stanisława Lema zwracają uwagę wszyscy znawcy i badacze jego twórczości. Należy tutaj zwrócić uwagę, że u podstaw takiej różnorodności pisarskiej autora „Solaris” leżała – obok olśniewającego talentu i unikatowej wyobraźni – rzadko spotykana erudycja i rozległa, głęboka, stale poszerzana wiedza z zakresu nauk ścisłych, biologicznych, humanistycznych i filozoficznych.Dorobek literacki Lema można z grubsza podzielić na kilka grup.

Jeśli pominąć wczesne powiastki i opowiadania wyróżnić wśród tej obszernej twórczości należy dzieła, które powstały w latach sześćdziesiątych XX wieku i sytuują się najbliżej kanonicznej fantastyki naukowej takie, jak „Eden” (1959), „Powrót z gwiazd” (1961), „Solaris”(1961), ”Niezwyciężony” (1964), „Głos Pana” (1968) a także opowiadania, które ostatecznie weszły w skład “Opowieści o pilocie Pirxie” (1968).

Drugi nurt to utwory (najbardziej znane z nich to „Dzienniki gwiazdowe”, „Księga robotów”, „Bajki robotów”, „Cyberiada” czy „Pokój na Ziemi”) o zabarwieniu groteskowym, z wyrazistymi postaciami głównych bohaterów, takich jak gwiezdny podróżnik Ijon Tichy czy konstruktorzy Trurl i Klapaucjusz. To w utworach z tej grupy Lem błyszczy wyobraźnią i wyrafinowaną inwencją językową, tworząc niezapomniane neologizmy.

W późniejszych latach Lem koncentrował się coraz bardziej na rozważaniach filozoficznych i eseistyce. Kulminację ten nurt twórczości osiąga w „ Summa technologiae”, choć warto przypomnieć także „Filozofię przypadku”.

Wreszcie tzw. apokryfy, “Doskonała próżnia” stanowiąca zbiór recenzji nieistniejących książek oraz „Wielkość urojona”. Pomyślane jako literacki żart – ewoluują w kierunku tonacji serio.