Plakat „Adrienne – kobieta z grzywką” Amedeo Modigliani

Portret kobiety o brzoskwiniowej cerze i ciemnorudych włosach. Modelka siedzi na drewnianym krześle, jej ciało jest lekko zwrócone w naszą prawą stronę. Lewa ręka spoczywa na oparciu krzesła, jej palce dotykają policzka. Twarz również jest zwrócona w prawo, ale ciemne oczy spoglądają w naszą widza – ukradkiem, z kącików migdałowych oczu. Ma cienkie, delikatnie wygięte brwi, długi, opadający nos i zamknięte usta w kolorze ciemnego burgunda. Jej rysy zostały zaznaczone subtelnymi ciemnoszarymi lub czarnymi liniami. Grzywka łagodnie opada na czoło, a włosy wydają się być upięte do tyłu.

Kobieta ubrana jest w rdzawobrązową suknię z kwadratowym dekoltem. W tle znajduje się ściana w kolorze wina, z niewyraźnym wzorem, a w prawym górnym rogu widoczny jest jaśniejszy, beżowy prostokąt. Tło, ubranie i ręka przy twarzy są malowane z użyciem nieregularnych plam koloru, natomiast skóra twarzy pozostaje gładka. W prawym górnym rogu artysta podpisał obraz wyraźnymi, czerwonymi literami: „Modigliani”.

Wydłużone proporcje twarzy i szyi: postać ma nienaturalnie długą szyję i pociągłą twarz – to celowe odejście od realizmu, inspirowane m.in. rzeźbą afrykańską i sztuką gotycką. Lekko skośne, pociągłe, czasem nawet pozbawione źrenic. Tutaj mają subtelny, trochę melancholijny wyraz i patrzą jakby „bokiem” – to daje wrażenie dystansu i tajemniczości. Kobieta jest spokojna, jakby „zatrzymana w czasie”. Nie uśmiecha się, nie gestykuluje – to częsty zabieg Modiglianiego, dzięki któremu obrazy zyskują atmosferę melancholii i skupienia.