Solaris / Kongres futurologiczny Kanon Lema Dwupak

„Kongres futurologiczny”: Brawurowa eskapada Ijona Tichego w przyszłość, gdzie wszystko okazuje się farmakologicznym złudzeniem. Książka często wskazywana jako pierwowzór Matrixa braci/sióstr Wachowskich

W szaleństwie twórczym Lema tkwi metoda. W tej książce mamy do czynienia z żywiołowym nadmiarem zdarzeń i potencjalnie znaczących epizodów. Takie fabularne rozchwianie jest metaforą wielu przejawów kryzysu populacyjnego. Dzieje się tak wiele, że uczciwe streszczenie tej niewielkiej noweli staje się właściwie niemożliwe. Metatekstowy zabieg polega na tym, że nadmiar absurdalnych wydarzeń odzwierciedla mnogość kryzysów we współczesnym świecie.

„Solaris” jest najbardziej znaną książką Stanisława Lema, przetłumaczoną na ponad 40 języków. Przyniosła mu międzynarodową sławę i dwie głośne ekranizacje.

„Nazwanie jest warunkiem poznania; aby poznać, należy najpierw nazwać”. Śmiała ontologiczna wyprawa Lema, która stawia przed czytelnikiem więcej pytań dotyczących samej idei człowieczeństwa, niż powierzchownego problemu komunikacji z obcą cywilizacją.