Pamiętnik znaleziony w wannie

Zabawna satyra na przeżarty wiarołomstwem świat nowoczesnego wywiadu w rzeczywistości jest tekstem szyfrowanym, jak wszystko w świecie szpiegowskim. Stanowi wielką metaforę naszego życia – główny bohater błąka się bez celu, sam nie zdając sobie sprawy, czego oczekiwać od życia. Uważny czytelnik odkryje w książce krytykę totalitarnego państwa, ale też paraboliczną przypowieść o sytuacji człowieka zagubionego w kosmosie znaków, które produkuje społeczeństwo, kultura, literatura, świat fizyczny i biologia. I tak groteska i drwina przemieniają się niepostrzeżenie – w filozofię. W zasadzie nikt już nie wie, jak wygląda prawda, a całe życie, każdy najdrobniejszy gest i zachowanie, są rozpatrywane wyłącznie w kategoriach szyfru czy wręcz szyfru w szyfrze. Dlatego też każde zdanie, każde słowo, posiadać może sens głębszy niż na pozór nam się to wydaje.