Plakat „Kobieta z parasolką” Paul Signac

Paul Signac był francuskim malarzem i jednym z głównych przedstawicieli neoimpresjonizmu, który wspólnie z Georges’em Seuratem rozwijał technikę pointylizmu (technika malarska, która polega na tworzeniu obrazów z użyciem małych, regularnych kropek czystego koloru: nakładane jedna obok drugiej, nie są mieszane na palecie, lecz ich kolory łączą się optycznie w oku widza, tworząc wrażenie pełnych, jednolitych barw i form). Jego prace cechują się precyzyjnym użyciem koloru i światła, a także zamiłowaniem do pejzaży morskich i miejskich scen.

„Kobieta z parasolką” to Berthe Roblès), daleka kuzynka Camille’a Pissarro, którą Paul Signac poznał na początku lat 80. XIX wieku, gdy był stałym bywalcem kabaretu Le Chat Noir. Od tamtej pory zamieszkali razem, a 7 listopada 1892 roku, kilka miesięcy przed namalowaniem tego obrazu, Berthe została jego żoną. Ukończone portrety w stylu neoimpresjonistycznym są rzadkością w twórczości Signaca. Ten obraz jest ostatnim z serii przedstawiającej jego bliską rodzinę i przyjaciół.

W tym ujęciu z profilu kobiety chroniącej się pod parasolką, Signac podjął temat już wcześniej eksplorowany przez impresjonistów, szczególnie przez Claude’a Moneta w jego dwóch pracach zatytułowanych „Próby postaci na świeżym powietrzu” znajdujących się w Musée d’Orsay. Jednak Signac interpretuje ten motyw w czysto neoimpresjonistyczny sposób. Obraz operuje jednoczesnym kontrastem kolorów, zwłaszcza zielono-pomarańczowego/czerwonego i żółto-fioletowego. Płótno jest celowo dwuwymiarowe, bez iluzji głębi, a modelunek ogranicza się do gry cieni na twarzy. Choć stylizowany efekt dzieła jest wzmocniony przez wyraźnie hieratyczną postawę modelki, to arabeski na rękawach, parasolka oraz detale takie jak stylizowany kwiat czy frędzel na rączce podkreślają dekoracyjny charakter, do którego dążył Signac.