Plakat „Na falach” Paul Gauguin

Namalowany w Pont-Aven (północno-zachodnia Francja) obraz nagiej postaci rzucającej się do morza stanowi metaforę współczesnej Europejki, która uwalnia się od norm zachodniej cywilizacji cywilizację, oddając się swoim naturalnym, pierwotnym instynktom. Uproszczone linie i przesadne kolory, zwłaszcza kontrastująca zieleń i pomarańcz, wydają się raczej wymyślone niż obserwowane na żywo. Wystawiając obraz w Café Volpini w Paryżu w 1889 roku, Gauguin dał się poznać jako przywódca ruchu symbolistycznego w sztuce.

Paul Gauguin (1848-1903) był francuskim artystą postimpresjonistycznym, który odegrał istotną rolę w rozwoju sztuki na przełomie XIX i XX wieku. Jego prace charakteryzowały się oryginalnością w formie i treści, a eksperymenty z kolorem, stylem i tematyką miały wpływ na rozwój różnych nurtów artystycznych. Gauguin był związany z ruchem postimpresjonistycznym, który wykraczał poza zasady impresjonizmu, eksplorując bardziej osobiste i symboliczne aspekty sztuki. W jego twórczości widoczna jest fascynacja egzotycznymi kulturami. Pobyty na Tahiti w latach 1891-1893 zaowocowały dziełami takimi jak „Narodziny – dziecko Boże” czy „Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy?”. Gauguin często posługiwał się symbolizmem, przedstawiając na płótnie pod płaszczykiem zmysłowej rzeczywistości ukryte znaczenia i idee. Jego obrazy często zawierają mitologiczne, religijne lub symboliczne elementy. W późniejszym okresie twórczości skłaniał się ku bardziej uproszczonym formom i intensywnym kolorom. Charakterystyczne dla jego stylu pozostają kontrastujące barwy i wyraziste linie.