Blog

„Dzienniki gwiazdowe” to seria fantastycznych opowieści Ijona Tichego, astronauty włóczącego się po bezkresach kosmosu i odwiedzającego liczne cywilizacje, będące często karykaturą ziemskiej kultury, a czasem uczonych-maniaków, których wynalazki podminowują świat.

O „Filozofii przypadku” Jan Błoński powiedział że jest „ogólną teorią wszystkiego”, książką, która poczyna się rozważaniami na temat literatury i jej wartościowania, a kończy rozległą refleksją nad całym światem jako domeną procesów niezdeterminowanych – czy to będą zjawiska fizyki, czy biologii, kosmologii czy historii kultury.

„Summa technologiae” to jeden z najsłynniejszych esejów Lema. Napisany w początkach lat sześćdziesiątych, był niezwykłą na owe czasy wizją dalszego rozwoju nauki i technologii, trafną prognozą roli, jaką w naszych czasach odegra informatyka i biotechnologia. Profetyczne arcydzieło, którego wizja staje się właśnie na naszych oczach.

„Dialogi” stanowią pierwszą próbę Lema zmierzenia się z filozoficznymi konsekwencjami cybernetyki, jako interdyscyplinarnej nauki poszukującej analogii pomiędzy regułami funkcjonowania organizmów żywych, społecznych układów i maszyn. Autor, lepiej niż inni myśliciele, zdawał sobie sprawę, że następstwa dynamicznego rozwoju przetwarzania i przesyłu informacji postawią nas przed koniecznością przebudowy pojęciowego instrumentarium antropologii, dotykając także sfery ekonomii i polityki.

Trudno przecenić rolę książek w życiu Stanisława Lema: były jego chlebem powszednim, a równocześnie zarabiał nimi na chleb. Lem był doprawdy czytelnikiem idealnym, marzeniem każdego ambitnego autora: kompetentnym, wnikliwym, obdarzonym doskonałym słuchem literackim.

Przedstawiamy Wam subiektywny przegląd 10 najbardziej charakterystycznych cech jego twórczości. Być może jednak najważniejsza jest ta, że jego twórczość wymyka się wszelkim oczywistym klasyfikacjom.