RZECZY PRZENOŚNE
O „Filozofii przypadku” Jan Błoński powiedział że jest „ogólną teorią wszystkiego”, książką, która poczyna się rozważaniami na temat literatury i jej wartościowania, a kończy rozległą refleksją nad całym światem jako domeną procesów niezdeterminowanych – czy to będą zjawiska fizyki, czy biologii, kosmologii czy historii kultury.
Sztuczna Inteligencja (AI) w twórczości Stanisława Lema to temat-rzeka. Wszelkie związane z tym kwestie pasjonowały Mistrza, który ponownie wyprzedził swoje czasy, dostrzegając zarówno szanse rozwoju AI, jak również wynikające z tego zagrożenia oraz dylematy moralne. Sądził przy tym, że będzie to naturalna forma dalszej ewolucji Rozumu.
„Dzienniki gwiazdowe” to seria fantastycznych opowieści Ijona Tichego, astronauty włóczącego się po bezkresach kosmosu i odwiedzającego liczne cywilizacje, będące często karykaturą ziemskiej kultury, a czasem uczonych-maniaków, których wynalazki podminowują świat.
O „Filozofii przypadku” Jan Błoński powiedział że jest „ogólną teorią wszystkiego”, książką, która poczyna się rozważaniami na temat literatury i jej wartościowania, a kończy rozległą refleksją nad całym światem jako domeną procesów niezdeterminowanych – czy to będą zjawiska fizyki, czy biologii, kosmologii czy historii kultury.
„Summa technologiae” to jeden z najsłynniejszych esejów Lema. Napisany w początkach lat sześćdziesiątych, był niezwykłą na owe czasy wizją dalszego rozwoju nauki i technologii, trafną prognozą roli, jaką w naszych czasach odegra informatyka i biotechnologia. Profetyczne arcydzieło, którego wizja staje się właśnie na naszych oczach.
„Dialogi” stanowią pierwszą próbę Lema zmierzenia się z filozoficznymi konsekwencjami cybernetyki, jako interdyscyplinarnej nauki poszukującej analogii pomiędzy regułami funkcjonowania organizmów żywych, społecznych układów i maszyn. Autor, lepiej niż inni myśliciele, zdawał sobie sprawę, że następstwa dynamicznego rozwoju przetwarzania i przesyłu informacji postawią nas przed koniecznością przebudowy pojęciowego instrumentarium antropologii, dotykając także sfery ekonomii i polityki.
Trudno przecenić rolę książek w życiu Stanisława Lema: były jego chlebem powszednim, a równocześnie zarabiał nimi na chleb. Lem był doprawdy czytelnikiem idealnym, marzeniem każdego ambitnego autora: kompetentnym, wnikliwym, obdarzonym doskonałym słuchem literackim.
Przedstawiamy Wam subiektywny przegląd 10 najbardziej charakterystycznych cech jego twórczości. Być może jednak najważniejsza jest ta, że jego twórczość wymyka się wszelkim oczywistym klasyfikacjom.
Interdyscyplinarna „Solaris”, naukowy „Głos Pana”, szkatułkowa „Cyberiada”, a może humorystyczne „Dzienniki gwiazdowe”? Wybór 10 najlepszych i najbardziej reprezentatywnych książek Stanisława Lema.